Miłość obejmuje szereg silnych i pozytywnych stanów emocjonalnych i mentalnych, od najbardziej wysublimowanej cnoty lub dobrego nawyku, od najgłębszych uczuć interpersonalnych po najprostszą przyjemność. Przykładem tego zakresu znaczeń jest to, że miłość matki różni się od miłości małżonka, która różni się od miłości do jedzenia. Najczęściej miłość odnosi się do poczucia silnego pociągu i przywiązania emocjonalnego.
Miłość jest uważana za pozytywną i negatywną: z jej cnotą reprezentującą ludzką dobroć, współczucie i uczucie, jako „bezinteresowną lojalną i życzliwą troskę o dobro drugiego”; i jego występki reprezentujące ludzkie wady moralne, podobne do próżności, samolubstwa, amour-propre i egotyzmu, ponieważ potencjalnie prowadzą ludzi do pewnego rodzaju manii, obsesji lub współzależności.Może także opisywać współczujące i czułe działania wobec innych ludzi, siebie lub zwierząt. W różnych formach miłość działa jako główny czynnik ułatwiający relacje interpersonalne, a ze względu na swoje centralne znaczenie psychologiczne jest jednym z najczęstszych tematów w sztuce twórczej. Postulowano, aby miłość była funkcją trzymania ludzi razem przeciwko zagrożeniom i ułatwiania kontynuacji gatunku.
